Biografie
Ruud Helmers is geboren in Amsterdam (1950). Hij volgde een opleiding aan de Amsterdamse Grafische School en vervaardigde begin jaren zeventig zijn eerste olieverfschilderij. Een vingeroefening voor het latere werk, dat technisch steeds verfijnder wordt. Als autodidact wordt hij aanvankelijk geïnspireerd door het werk van surrealisten en magisch realisten; voorstellingen die de werkelijkheid tarten en bij de toeschouwer vragen oproepen.
Het werk van Ruud Helmers wordt gekenmerkt door veel symboliek. De thema’s die aan zijn schilderijen ten grondslag liggen vinden hun oorsprong veelal in zijn visie op de samenleving. Machteloosheid, onverdraagzaamheid en onbegrip zijn voor hem aanleiding om allegorische voorstellingen te creëren die tegelijkertijd zowel herkenbaar als onwerkelijk zijn.
Vaak staat de titel van het schilderij al vast voor het beeld is ontstaan. Schilderend vanuit een gedachte vormt de voorstelling zich als vanzelf. Dat vraagt de nodige inspanning van de toeschouwer, want aan het werk van Ruud Helmers ‘valt niet te ontkomen’, zoals een kunstcriticus van een Noordhollands dagblad het ooit omschreef, na een bezoek aan een expositie van de kunstenaar. Indringende beelden die de toeschouwer nauwelijks onverschillig kunnen laten en juist daardoor zeer uiteenlopende reacties oproepen. En tegelijkertijd voldoende ruimte laten voor eigen interpretaties.
De titel van deze site is een variatie op het veel gehoorde motto “Tot hier en niet verder”, dat niet alleen grenzen stelt aan wat mag, geoorloofd of fatsoenlijk is, maar vaak ook grenzen stelt aan de verbeelding.
De achterliggende gedachten van mijn tegengestelde variatie op dit motto hierop zijn tweeërlei:
De eerste is dat elke publicatie, of dat nu in boekvorm, website of anderszins is, een statisch moment verbeeldt van de ontwikkelingen en vorderingen tot dat moment (Tot hier…). Het is echter geen eindpunt, maar veel meer een rustpunt en een vertrekpunt naar wat er hopelijk nog gaat komen (…en dan verder).
Met de tweede betekenis van de titel hoop ik de bezoeker uit te dagen: bekijk de beelden (Tot hier…) en probeer zelf te filosoferen over wat de achterliggende gedachten kunnen zijn (…en dan verder). En vergelijk die desgewenst met de gedachten die ik zelf in de titel heb samengevat. Dat die anders en zelfs geheel tegenstrijdig kunnen zijn is vanzelfsprekend. Maar ik hoop dat de conclusie van de lezer is dat de beelden tot een zeer persoonlijke interpretatie kunnen leiden en een enkele keer wellicht tot nadenken zullen stemmen.